آسمان شهید

بر سینه های ستبر،بر شانه های رشید
دیریست خیمه زدی، ای آسمان شهید
در خانه می شکفد، در کوچه می شکند
قلب شکسته ی تاک، بغض شکفته ی بید
تا از گلوی حرم، زخم عطش ندمد
بر دست و بازوی تو، یک باغ لاله دمید
زخم از ستاره فزون، اما در آتش و خون
دست بریده ی تو، کی کرد قطع امید
باب الحوائج ما، بسته ست راه دعا
ای اسم اعظم تو، بر قفل بسته کلید





منبع: باغ موزه انقلاب اسلامی ودفاع مقدس